این آهنگ اسپانیایی را من نمیدونم چطوری و چرا و کجا دوست دارش شده بودم دو صد سال پیش ! که دیروز بطور اتفاقی در اینترنت دیدمش و اینبار با زیر نویس فارسی . ذوق زده شدم - قبلنا که به این ترانه گوش میدادم احساس عجیب و در عین حال ناشناخته ای به من دست میداد با اینکه معنی شعرش را هم نمیدانستم - ولی قانع ام میکرد حتا به حزن ! الان بعد از مدتها با فهم معنی شعرش بیشتر بهم چسبید در این صدسالگیمون بازم نمیدونم چرا . یعنی عشق چیزی پنهان شده در وجود انسان است که خود آدمی هم متوجه سوزشش از کجای خودش هم نیست ؟ یا خدا ! ... خلاصه اینکه خودم دوباره آپلودش کردم و با سلیقۀ خودعنوانش را عوض کرده و آوردم گذاشتمش اینجا برا تماشای نتیجه و نبره هامون شونصد و بیست هشت سال بعد تا ببینین اجداد مجنون ، احوالات شیدایی شان در زمان خودشان چجوری بوده است و با چه مقوله و مقال هایی در فضاهای متفاوت و فارغ از زندگی عادی و دیکته شده سیر میکردن .
۱ نظر:
اين ترانه و تمام اهنگاي Gipsy kings عاليه ممنون
ارسال یک نظر