عکس و نوشته مال سال 1371 است . آنزمان که دخترم یک بچه بغلی بیش نبود ! الان برا خودش خانومی شده رفته خونه بخت و پی زندگی تازه اش تا روزگار به شادی و سلامت بگذراند ... اینرا برای کودکی او نوشته بودم از یک آزمون و محک و معاینه زندگی از فاصله نزدیک، که از سکنج یادداشتهایم پیدا کردم که تقدیمش کرده بودم در اردی بهشت 94 بهش تا بعدها به آرامی در گوش فرزندش بخاند ، زمزمه و یا نجوا کند ...
دخترکم ،
بیا بنشین کنارم
تا از گذر و گذار عمر ،
به تند بادی ،
برایت بگویم .
و از عشق ...
که پر از رنج و محنت است
دلتنگی و حسرت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر